þótti merkilegt í gær að við höfðum báðar tekið upp á því fyrir örfáum dögum að lesa sjöundu Harry Potter bókina í annað skiptið – og kláruðum báðar í gærmorgun. Algerlega án samráðs. Ég var búin að vera að slúbbertast í óratíma með sjöttu bókina á náttborðinu, Jón Lárus að lesa þá sjöundu, en þegar ég tók til við það aftur, tók það ekki nema örstuttan tíma. Hallveig hins vegar gleypir í sig bækur og sjónvarpsefni á milljón á meðan á hreyfihömlun stendur. Samt magnað að vera svona samferða, lásum hinar bækurnar í kapp, sjöttu bókina sitt á hvorum sólbekknum í Rimini forðum daga, sjöundu á leið heim frá Ítalíu (keypta á Stanstead flugvellinum, fékkst ekki þar sem við vorum á Ítalíu).
Höfum reyndar verið áhangendur seríunnar síðan fyrsta bókin kom út, áður en þetta varð að svona eðaldellu. Maður er stoltur af því – eins og að hafa hlustað á Björk og fílað, frá því áður en hún varð fræg…
Nýlegar athugasemdir