Lokadagur. Þori ekki að lofa að ég skrifi heimferðardag, hef sleppt því síðustu tvö skipti en reyndar kallar eitt atriði mögulega á það. Sjáum til.
Vaknaði 6:15 að vanda, reyndi ekkert að sofna aftur. Vorum ekkert að rífa okkur upp, Matt og Mary-jo komu um tíuleytið, ákveðið að gera pönnukökur í hádegismat (já), Matt fór í málið en Mary-jo fór með okkur í loka fuglaleitarhring. Tveir nýir fundust, sem setur töluna hjá Jóni Lárusi upp í 68 fugla í ferðinni! Hreint ekki slæmt!
Krákustígarnir inni í eyju, sem þau fara reyndar oft um til að forðast túristaflauminn minntu helst á vegi á Vestfjörðum nema þar er víst ekki alveg svona mikill gróður!
Síðasta tréð þarna var höggvið af stórri spætutegund sem okkur tókst því miður ekki að sjá en Jón var búinn að sjá þrjár spætutegundir í ferðinni. Villtu kalkúnarnir földu sig líka fyrir okkur en við heyrðum í allavega einum slíkum.
Heima í húsi bað ég John, soninn á heimilinu um að sýna mér músíkina sem hann er að semja og við sátum í dágóða stund og hlustuðum og spjölluðum og ég gat ráðlagt smá. Sagði honum að koma nú bara endilega og sækja um í LHÍ, í nýmiðladeildina þegar til kæmi að velja sér háskóla. Hver veit?
Með hádegismatnum drógu þau upp gallonsbrúsa af hlynsírópi. Geri aðrir betur!
Nenntum ómögulega út aftur eftir hádegið, ætluðum að veiða ferjuna sem færi 15:45, þau sögðu okkur að öruggast væri að fara með bílinn niður að höfn þegar 14:45 ferjan væri að fara svo við næðum að setja hann í röðina fyrir næstu ferð. Ferjan er nefnilega ekki stór og alveg getur komið fyrir að bílar hreinlega komist ekki í hana ef fólk kemur of seint. Þarf ekki nema einn flutningabíl til og þá kæmust kannski bara þrír bílar í viðbót.
Fengum afganginn af tómataböku gærdagsins í nesti. Ekki slæmt!
Við þangað. Mary-jo og Nora, dóttirin fóru í bæinn með þessari ferð en við löbbuðum uppeftir aftur eftir að vera búin að planta bílnum fremstum í röðina. Löbbuðum til baka með Matt, nenntum ómögulega að bíða þarna niðurfrá í klukkutíma (það er sko 5 mínútna gangur heim til þeirra). Fékk kött í fangið og tók þessa lítt flatterandi sjálfu af mér og kisa (sko alveg flatterandi af honum samt!)
Tími til að kveðja feðgana og sigla. Varð samt að taka mynd af kraken póstkassanum þeirra:
Matt labbaði með okkur niðureftir og við kvöddum hann á hafnarbakkanum. Allt þetta vinafólk okkar þarna úti er náttúrlega tóm dásemd!
Vorum fremst í röðinni eins og fyrr sagði sem þýddi að við vorum aftast í bátnum og sigldum afturábak í stúkusæti að kveðja eyjuna:
Tók örstutta stund að sigla í land og þá hófst síðasti bílaleigubílsaksturinn í þessari ferð. Jón hafði keyrt megnið af leiðinni uppeftir svo ég keyrði til baka. Gekk fínt en ég get ekki sagt að það sé sérlega gaman að keyra inni í Boston sjálfri. Endalaust af vegaframkvæmdum og hjáleiðum og skiltum og umferðarkeilum, ein stærstu ganganna lokuð og umferðarþunginn eftir því. En þetta hafðist að lokum. Bílnum skilað, tókum leigubíl á Hilton. Já Hilton hótelið, segir nokkuð. Hafði pantað á Hilton Garden Inn Boston Logan Airport og hvorugt okkar hafði hugmyndaflug í að það væri annað Hilton flugvallarhótel. Ég var reyndar pínu hissa á því hvað það var stutt frá miðað við staðsetninguna sem ég hafði horft á á kortinu en hugsaði bara, æ það er ekkert að marka svona fjarlægðir og kannski er bílaleiguhúsið akkúrat í áttina. En svo var þetta náttúrlega rammvitlaust Hilton. Concierge var svo almennilegur að hann heyrði í hinu Hilton hótelinu og bað skutluna frá þeim koma við og sækja okkur. Ansi hreint fegin þegar hún kom á svæðið, í henni sátu hjón frá North Carolina og kjaftaði hver tuska á karlinum. Sem betur fer ekki um pólitík samt.
Skriðum ansi lúin inn á mjög fínt hótelherbergi. Tómatabaka í kvöldmatinn og sveimérþá að það verður bara ansi gott að koma heim á morgun!
Nýlegar athugasemdir