í morgun kom Jón Lárus með eina af morgunupphrópununum sínum (Gaaa! Hvernig verður klukkan alltaf svona margt?) og ég sagði: þú getur alveg verið á bílnum í dag, ég er ekki að fara neitt fyrr en í kvöld. Jón: Nei nei, ég hjóla. Ekki smá duglegur.
Svo klukkan níu, rétt um það bil sem ég kem heim frá að fylgja litla gaur í skólann hringir síminn. Deildarstjóri tónfræðagreina í Hafnarfirði: Heyrðu, steingleymdi að hringja í þig, það er fundur núna eftir kortér.
Ég þangað.
Komin heim, rétt um hádegi. Skrifstofustúlkan í Suzuki hringir: Hvenær ætlaðirðu að kíkja hingað og skrá hópana inn í kerfið?
Ég þangað.
Eins gott að eiga svona hetju fyrir mann!
Svo fór ég reyndar á fundinn inn í Garðabæ núna í kvöld (ss. eina sem ég hélt ég þyrfti að fara í dag). Er að fara að semja verk fyrir stórt norrænt barna- og unglingakóramót sem verður haldið hér næsta vor. Þema Mystik og magt eða eitthvað þvíumlíkt. Er að spá í einhvers konar þjóðsögu, Djáknann á Myrká eða álíka. Hugmyndir vel þegnar.
Reyndar var farið inn í bílinn áðan, eftir að við skutumst í búð og gleymdum að læsa. Allt draslið úr hanskahólfinu lá á gólfinu. Immmbrotsþjófurinn fann samt ekki framhliðina á græjunni, ég sé ekki að neitt hafi verið tekið. Eins gott.
Nýlegar athugasemdir