séð og heyrt spilað fjórhent á píanó. Ekki alveg eins algengt á selló…
Sarpur fyrir júní, 2009
Sá slatta af fólki tengja á þessa frétt í gær, en nánast enginn hafði tekið eftir undarlegu orðavillunni. En það eru fleiri sem gera þessi mistök, sjá hér til dæmis.
Laugardagshöllin gefur svo enn fleiri niðurstöður…
fyrir Skálholt í kvöld, hlakka ekkert smá til! Verst að nóturnar eru ansi hreint smáar (áminning – taka sterku gleraugun með…)
okkur hjónum var boðið á hlöðuball i örgustu sveit í gærkvöldi. Datt auðvitað ekki annað í hug en að drífa okkur, þrátt fyrir að eiga ekki tjald (fengum lánað, takk Hallveig og Jón Heiðar) og svo festust bremsurnar á bílnum okkar, ekki þorðum við að taka áhættuna að keyra þannig og eyðileggja draslið þannig að við fengum lánaðan bíl líka (jámm, takk Bjössi mágur).
(mynd fundin hér).
Skemmst frá því að segja að það var alveg hrikalega gaman, og það þrátt fyrir að þekkja varla kjaft á svæðinu. Tvöföld afmælisveisla, vinnufélagi Jóns og frænka hans, góður matur og drykkur, hellingur af skemmtiatriðum, fullt af söng og síðast en ekki síst dansað fram á nótt við ansi hreint þétta ballhljómsveit – höfðum verið stressuð yfir að þarna yrði tóm kántrímúsík með slide gítörum (jakk) en þau spiluðu fyrst og fremst rokk og fóru vel með það. Alveg óhætt að bóka bandið Silfur ef einhver er að halda svona veislu.
Og svo svaf tjaldfælan undirrituð bara mjög vel, man ekki eftir betri útilegu nokkurn tímann. Var náttúrlega hlýtt úti, ég efast um að lofthitinn hafi farið undir tíu gráður. Munar líka að vera búinn að dansa sér til hita hálft kvöldið.
Takk fyrir okkur, Valdi og Bryndís Sunna.
vísareikningur ever mættur á svæðið
Vona að það verði langt í að sameiginlegur reikningur okkar verði aftur tæp milljón!
Útskýringin er náttúrlega kórferðin til Tékklands sem var að stórum hluta keyrð á kortunum okkar.
Verður ekki vandamál að fylla kvótann til að kortin verði gjaldlaus í ár…
þegar fólk heldur að það hafi verið fyrst (eða með þeim fyrstu) til að gera eitthvað, bara vegna þess að það sjálft vissi ekki af viðkomandi hlut fyrr. Þegar ég vann í Ístóni heitnum (forvera Tónastöðvarinnar) seldum við ukulele, reyndar héldu margir að það væri leikfangagítar og skildu ekki svo glatt hvers vegna það væri svona dýrt.
Ég vann í búðinni árin 1984-1986 ef ég man rétt. Gæti skeikað svona einu ári. Það er pínu fyrr en árið 2000. Og ég efast ekkert um að einhver Íslendingur hafi átt ukulele fyrir þennan tíma – þetta er bara það fyrsta sem ég þekki til hljóðfærisins hér á landi.
Kristín, hvenær veist þú til ukuleleeigandi Íslendings/a?
útför sem ég hef nokkurn tímann verið við var í dag. Og hef ég þó verið við þær margar. Allir sem vildu fengu nótur, allir stóðu upp í sálmunum, allir sungu fullum hálsi, ég hélt ekki að það gæti hljómað svona mikið og vel í Vídalínskirkju.
Elsku Halldór, sé til einhver betri staður þá ert þú þar. Elsku hjartans Áslaug, Siggi, Hilda, Marta, Stefanía, Örn, Halldór Bjarki, Viktoría, Klara, Ásta Sigríður og Tómas, missir ykkar er mikill. Okkar hinna líka.
Hér fáið þið að heyra annað lag í flutningi Halldórs og Guðrúnar Önnu Kristinsdóttur, Ég veit eitt hljóð, eftir Pál Ísólfsson:
af flatkökum, 12 pakkar af hangikjötssneiðum, 2 stór oststykki.
Sjáum okkar sæng upp reidda í fyrramálið, sýnist mér.
Hmm, já – smjör?
óvenju stóra Hljómeykisæfingu á eftir – syngjum eitt lag við útförina á morgun og það eru ansi margir sem vilja fá að vera með, nánast allir núverandi félagar, þó nokkrir fyrrverandi og eitthvað af fólki sem er ekki í kórnum en hefur stokkið inn hjá okkur ef vantar.
Það er ekki verra. Þetta á að gera vel!
að ásaka þennan mann um að vera vinstrisinni og bara að fara eftir flokkslínum VG og S um bannsettan samninginn. Sé ekki betur en það sé talsvert vit í þessu sem hann segir.
jamm, ég hef ætlað að gerast svoleiðis í mörg ár, en framtaksleysið komið í veg fyrir það.
Svo bankaði voða næs strákur hér uppá í gær og bauð mér að gerast heimsforeldri þannig að nú loksins.
Minnsta sem maður getur gert…
unglingurinn farinn í fyrsta ökutímann sinn. Leist ágætlega á ökukennarann og hann sagðist ekki ætla að láta hana bakka út úr stæðinu hér heima í fyrsta tímanum.
Þess virði kannski að rifja upp þessa sögu af pabba í fyrsta sólótúrnum.
á borðum í kvöld, keyptum 3 risastóra svínaskanka, vorum að reyna að kópíera þessa máltíð, á fyrrverandi Restaurant Reykjavík:
Tókst bara eiginlega nokkuð vel, piparrótarsósan var betri en í Tékkó, svo vorum við með súrkál í stað pipranna og kartöflustöppu í stað brauðs. Þetta verður bókað gert aftur, krakkarnir gleyptu þetta í sig öll með tölu (slepptu þó öll súrkálinu). Tékkneskur bjór með, eins og tilheyrir, auðvitað.
Hendi þessu á brallið þegar ég nenni.
hvort ég hef hent þessu hér inn, en flott er það og vel þess virði að rifja upp…
að akkúrat þegar maður ætli í hjólatúr komi hellirigning? Skil ekkert í þessu…
tölvuóða tónskáldið 
Nýlegar athugasemdir