í gær fórum við til að skipta um tryggingafélag, eins og ég held ég hafi nefnt í pistli hér fyrr.
tryggingarnar okkar fara að tínast út hver af annarri, þeir hjá verði sjá um að afskrá okkur þegar gjalddagarnir detta inn á dagatalinu. gott mál. eina sem við skiljum eftir er líftryggingin, enda er hún til margra ára.
eitt svolítið skondið. við mætt þarna inn í gamla ibm hús við skaptahlíð, uppi á annarri hæð að tala við gunnar sölumann. nemahvað, hann er í vafa um eitthvað sem við spyrjum um, og kallar – hei, siggi, hvað segirðu um…? nemahvað, siggi sveins skýtur upp kollinum, sest við næsta skrifborð og svarar spurningunni, ásamt fleiri vafaatriðum. ekkert sosum merkilegt við það, nema þegar við erum búin að ljúka frágangi okkar mála labbar inn pétur ormslev og sest við innsta skrifborðið.
ég hálfsé eftir því að hafa ekki spurt gunnar að því í hvaða boltaíþrótt hann hafi verið í landsliðinu. greinilega skilyrði til að fá ráðningu þarna.
Nýlegar athugasemdir