Ástralíutúr H&H dagur 1

Þá hófst ferðin mikla og langþráða! Við Hallveig systir á leið til Ástralíu að flytja kammeróperuna Traversing the Void, tónlist mína við texta Josephine Truman sem býr á skógareldasvæði í Blue Mountains fyrir austan Sydney.

Finnur skutlaði út á völl, vélin ekki fyrr en klukkan hálfeitt og það var afskaplega næs bara, engin traffík. Obligatoríska mímósan og laxabrauðsneiðin á Nord. Kostar smá en er líka ansi vel útilátin.

Fyrra flug dagsins og það fyrsta af sex í ferðinni var nú bara til London. British Airways stóðu sína plikt með ágætum. Sniðugt hvernig þau hlaða í vélar, kallað inn í hollum eftir hvar fólk sat í vélinni, fyrst liðið í bissniss class og svo eftir hópum, öftustu fyrst. Við vorum í síðasta hópnum, sátum i fínum sætum í 9. röð. Freistuðumst næstum því að setjast í tóma öftustu röð á bisniss en lögðum ekki í það, allavega ég.

Flugið ekki sérlega í frásögur færandi. Flugstöð 5 á Heathrow ný og fín, kíktum í Boots og fengum okkur síðan að borða á Vagabond. Reitaði ekki mynd. Ætluðum í lounge en þá var löng biðröð inn í það og við hefðum ekki getað verið nema ca hálftíma hvort sem er. Svo fengum okkur sitthvort vínglasið á bar og stímdum síðan út að hliði 10 fyrir langa flugið, tæpir 13 tímar.

Þokkalega risastór vél, sjáið þennan hreyfil!

samt ekki eins stór og vélin við hliðina sem var tveggja hæða.

Ekki alveg stútfull vél, við Hallveig náðum heilli sætaröð þar sem við áttum að sitja í sætum J og K en I var laust. Það var ekki SVO slæmt!

Sá Adam var reyndar ekki lengi í Paradís því einhver leiðinda gaur kvartaði, ca klukkutíma eftir flugtak um að inflight entertainment kerfið hans virkaði ekki og var fluttur í sæti I! og manspreadaði þar eins og enginn væri morgundagurinn. Við vorum alveg mökk súrar yfir því, því auðvitað steinsofnaði gaurinn nánast strax yfir myndinni sinni og svo hafði konan hans flutt sig í ónýta sætið hans til að hafa betra pláss!!! Urrr!

Tókum svo síðan svefntöflu og steinsofnuðum. Meira á morgun!