vísukorn

ekki eftir mig samt en á þokkalega við. Og má ekki gleymast, nokk góð:

Að týna hreinlega hönskunum sínum
er hátíð á móti því
að týna öðrum og henda hinum
en heimta hinn týnda á ný.

Nema ég henti ekki hanskanum því ég mundi eftir vísunni (og reyndar hafði hugmynd um hvar hinn gæti verið. Á Borgarbókasafninu. Sem hann og var…)