nei ekkert með gull, en mikið er eitthvað gott að vakna fyrst og fá rólegheitastund í 1-2 tíma að morgni áður en þau hin vakna. Bara tölvan og tebolli og ristuð brauðsneið, einhver róleg músík (ekki jóladiskur, orðið ágætt af þeim í bili).
Eldri unglingur reyndar kíkti hér við í nokkrar mínútur, gisti hjá kærastanum og farin í vinnuna, sú yngri gisti líka, með kammerklúbbsvinum sínum, frábær hópur þar, nokkuð viss um að þau sofa til hádegis. Karlpeningurinn hins vegar steinsofandi hér niðri.
Væmnu færslu lokið. (best að finna væmna mynd til að bæta í).
Á að láta mann gubba? (djók!)
Æ já. Ég vakna fyrst á hverjum morgni þessa dagana (og ekkert sérlega snemma samt) og kanns alveg hreint ljómandi vel við það.
París, hahaha áður en ég sá hver skrifaði var ég handviss um að þetta komment væri frá ghh 😀 Harpa, akkúrat!
🙂 Ég vakna aldrei fyrst, ef ég vildi gera það, þyrfti ég að vakna um fimmleytið. Hins vegar læt ég oft alla fara inn í rúm og nýt þess í botn að vera ein frammi að sýsla í myrkrinu. Mér finnst það æði.
Skil þig vel Hildigunnur, finnst svoooo gott að vera ein með sjálfri mér, kaffibolla og tölvu.
Gleðilegt ár mín kæra og takk fyrir mig!
Kristín einmitt – Baun sömuleiðis takk 🙂