litli maðurinn

fór til sjónfræðings í dag (hann er ekki með 100% sjón á hægra auga þannig að það er fylgst með honum reglulega).

Súsanna sjónfræðingur er ekki íslensk, talar reyndar þokkalega íslensku, en Finnur tók af skarið í dag og talaði bara ensku við hana. Las stafi og tölur á ensku og allt saman, átti í smá vandræðum með z og h, annars bara nokkuð reiprennandi.

Ótrúlegt að 7 ára barnið tali svona góða ensku, aldrei hefur hann búið í enskumælandi landi eða neitt. Ekki höfum við gert neitt í að kenna honum. Meira og minna allt barnaefni textað. Máttur netsins…

fyrir okkur vínnördana

og örugglega ykkur hin líka er þetta alveg skelfilega fyndið.

Fundið hjá Víni og mat.

Nono giorno

Vöknuðum snemma því stefnan var sett á San Marino. Unglingarnir komu með, Anna Sigga svaf eiginlega alla leiðina en Fífa og Alexsandra kjöftuðu stanslaust, fundu út að þær voru ótrúlega líkar, þrátt fyrir nær þriggja ára aldursmun. Gott mál.

Verulega gaman að fá að taka aðeins í bílinn án þess að vera að hugsa um samflot eða að rata. Ég keyrði uppeftir (rúmlega tveggja tíma akstur) en Jón Lárus til baka.

Meiningin var að kaupa líkjöra, San Marino er frægt fyrir líkjörana sína, allar mögulegar bragðtegundir, kaupa píadínupönnu – já og svo tékka enn og aftur á Harry Potter. Byrjuðum í verslunarsamstæðu, fengum okkur þar hádegismat, skildum við stelpurnar sem ætluðu að mallrottast.

Nema hvað, engin líkjörabúð í samstæðunni. Sáum enga búsáhaldabúð heldur en þarna var bókabúð. En nei, enginn Harry Potter. Ussussuss. Var samt ansi stolt af því að hafa getað alein beðið um bókina (Jón hafði brugðið sér frá), gert mig skiljanlega og skilið svarið, stelpan í bókabúðinni talaði enga ensku.

Við Jón neyddumst sem sagt til að fara upp á ógeðslegu túristagötuna, meiningin hafði verið að sleppa henni. Reyndar voru einhverjar drykkjabúðir í bænum en þarna var komin síesta og ekkert opið. Sikksökkuðum hálfa leið upp á fjallið, fundum ágætis stæði, inn um hliðið, fram hjá pyntingasafninu og beint í fyrstu drykkjabúð. Sem betur fer var slík búð innan við 10 metra frá hliðinu.

Keyptum sítrónulíkjör (ósmakkaðan) og svo melónu- og núggalíkjör. Sælgæti.

Aftur í mallið, stelpurnar voru lítt hrifnar af því, Fífa hafði fundið sér hatt en hinar tvær bara ekki neitt. Ég heimtaði að fara inn í rafvörubúðina og svei mér þá ef ekki leyndust búsáhöld þar fyrir innan. 2 píadínupönnur rötuðu í innkaupapoka (ein handa Þorbirni og Helgu).

og heim aftur.

Finnur fékk að prófa að hreinsa laugina, hún var þrifin á þriggja daga fresti (fyrir utan sjálfhreinsibúnaðinn á vatninu, sem ekki náði laufum og slíku):

Hallveig og Jón Heiðar buðu upp á tagliatelle bolognese í kvöldmatinn. Ekki sem verst. Eiginlega bara afskaplega gott, takk aftur fyrir okkur.