þetta er fyndið

úttekt á rafsegulrófinu (að sjálfsögðu, takk, Finnbogi)

árans franski texti

íslenskar kórstelpur að leika spænskar verksmiðjustelpur að rífast á frönsku. Hratt.

Við stöndum fremst á sviðinu og textinn verður að heyrast, ekki hægt að fela sig bak við hljómsveitina neitt. Þyrfti helst að kunna þetta utanað, veit ekki alveg hvort það næst.

óstjórnlega skemmtilegt

að syngja þessa Carmen parta. Kórinn reyndar fulllítill fyrir verkefnið, hljómsveitin fullskipuð og við bara 32 (áttum að vera fleiri, en einir 3 duttu út seint og um síðir, möh). Sólóbúturinn sem ég kveið fyrir gekk bara vel, í öðrum sveik röddin mig, einhver ræma að þvælast fyrir, reikna ekki með slíku á morgun. Hlakka bara til.

Hins vegar veit ég alveg að ég verð aldrei nokkurn tímann stressuð fyrirfram en á það til þegar ég er komin upp á svið. Reyndar yfirleitt ekki þegar ég er að syngja, hins vegar fer ég gersamlega á taugum ef ég á að spila á píanó fyrir fólk…

hún móðir mín

elskuleg, klár og heil og frábær er sjötug í dag

Til hamingju, elsku mamma…