þarf ég ekki að mæta neins staðar. Engin kennsla. Ekkert skutl með krakkana. Engin hljómsveitaræfing. Enginn fundur.
Miðað við síðustu égveitekkihvað margar vikur er þetta mjög skrítin tilfinning. Og já, ég er að telja helgarnar með.
Og ég er ekki að kvarta…
Njóttu dagsins. Þú átt hann skilið 😀
Hey, ég er í sömu aðstöðu! Verst að geta ekki hitt þig í kaffi…
Jáen, hvað ætlarðu þá eiginlega að gera?
haha, svo sem nóg að gera. Kannski maður haldi áfram með sinfóníuna, svo er ég með eina litla pöntun í gangi. En það er heima…
Kristín, já, dmn, hefði vel verið til í það. Eða hvítvínsglas á kaffihúsi.
fellow tónskáld, takk 🙂
mér skilst að það segist „hljónstræng“
já, úpps, semsagt engin hljónstræng.